.jpg)
In Harlingen loop ik samen met Pieter Ros, beleidsmedewerker Jeugd, door een wijk met rijtjeshuizen. Dat zal zeker nog een uitdaging zijn om daar een schilderij à la Vermeer van te schilderen. Ik luister naar zijn verhalen en besluit ook als kunstenaar vooral de verbinding zoeken tussen het vroegere en het toekomstige Harlingen, tussen de oude huizen in de buurt van de haven en de nieuwe wijken buiten het centrum. In mijn ontwerp droom ik ze vooral groener. De natuur is een belangrijk onderdeel in ons leven. Het maakt wonen aangenamer en geeft je lucht. Je toekomst begint toch vandaag?
Ook heb schrijnende verhalen gehoord van stille armoede in bepaalde wijken. Vaak is laaggeletterdheid gezien als de oorzaak. Taal is in een samenleving, een mienskip, van groot belang, het is een bindmiddel maar kan ook een splijtzwam zijn. Daarom zie je in mijn schilderij letters voorbijdrijven. Ze dobberen in het water en botsen tegen de damwand. Kun je ze eruit vissen? Duik je in de letterzee of laat je alles aan je voorbijgaan? Vormen ze samen een verhaal, dat je begrijpt? Of blijven het losse elementen, holle klanken zonder betekenis? Weet je verbinding te vinden tussen arm en rijk, oud en nieuw, centrum en buitenwijken? Vind je kracht en verbeelding met elkaar een goed verhaal te maken? Net als in het kijken en begrijpen van kunst is de keus aan jou. Wordt vervolgd. Op de foto zie je een detail, nog in de eerste fase van het schilderij.
Yn Harns rin ik mei Pieter Ros, amtner jeugdbelied, troch in wyk mei rygjehuzen. It sil grif in útdaging wurde om der in skilderij à la Vermeer fan te meitsjen. Ik harkje nei syn ferhalen en as keunstner beslút ik ek om in ferbining te sykjen tusken de doetiid en it takomstige Harns, tusken de âlde huzen by de haven en de nije buerten bûten it sintrum. Yn myn ûntwerp dream ik se benammen griener. Natuer is in wichtich part fan ús libben. It makket it libben nofliker en jout dy lucht. Dyn takomst begjint hjoed, net wier? Ik haw ek skriklike ferhalen heard fan stille earmoede yn bepaalde wiken. Letterswakkens wurdt faak sjoen as de oarsaak. Taal is fan grut belang yn in maatskippij, in mienskip, it is in bynmiddel mar kin ek in spaltsjeswam wêze. Dêrom sjogst letters yn myn skilderij foarby dobberjen. Se driuwe yn it wetter en botse op de daam. Kinst se út fiskje? Dûkst yn 'e see fan letters of litst alles oan dy foarby gean? Meitsje se tegearre in ferhaal datst begrypst? Of bliuwe se aparte eleminten, lege lûden sûnder betsjutting? Witst hoest in ferbining fine kinst tusken ryk en earm, âld en nij, sintrum en foarstêden? Fynsto krêft en ferbylding om tegearre in goed ferhaal te meitsjen? Lykas by it sjen nei en it begripen fan keunst, is de kar oan dy. Wurdt ferfolge. Op de foto kinst in detail sjen, noch yn de earste faze fan it skilderij.